Tedarik Zinciri Yönetimi

Kalite Güvence Sistemi Standartları 16 Ocak 2012

Kalite güvencesi bir ürün veya hizmetin kalite konusunda belirtilmiş gerekleri yerine getirmesinde yeterli güveni sağlamak için uygulanan planlı ve sistematik etkinlikler bütünü olarak tanımlanmaktadır. Temelinde ürün ya da hizmetin geçtiği tüm aşamalardaki talimatlar, görev ve sorumluluk tanımları vb. ile belgelendirmesi, çalışanların eğitilmesi ve kalite konusunda bilinçlendirilmesi ile kalitenin planlanan düzeyde en az kaynak kullanımıyla korunması yatmaktadır. Kullanıcının gereksinimleri tam olarak ve belirlendiği şekilde karşılanmadığı sürece kalite güvencesi sistemi tanımlanmış sayılmaz.

ISO 9000 Kalite Güvence Sisteminin Gelişimi

1987 yılında uluslararası kalite ihtiyacına cevap verecek ve birçok ülke tarafından kabul edilen ISO 9000 dizisi standartları yaygınlaşmıştır. Bu standartlar önceki yıllardaki sistem standartlarının bir sentezi olmaktadır ve birçok yönden benzerlikler bulunmaktadır. Ancak burada ki ayırt edici özellik geçmişteki kalite güvencesinin çok sayıda ve titizlikle yürütülen kontrollerle gerçekleştirilmesi ve bu nedenle çok pahalı bir sistem olmasıydı. ISO 9000, işletmenin koşullarına uygun bir Kalite Güvence Sistemi geliştirilmesinde ve bir başka organizasyonunu Kalite Güvence Sistemi’ nin değerlendirilmesinde esas olarak kullanılabilecek bir modeldir. Bu modele uygunluk ise bir işletme için birçok endüstrileşmiş ülkede kabul edilmiş olan uluslararası bir standarda uygun bir kalite güvence sistemine sahip olmak anlamına gelecektir.
ISO’nun (Uluslararası Standartlar Organizasyonu) tanımına göre ISO 9000 serisi şu standartlardan oluşmaktadır.

ISO 9000 – Kalite Yönetimi ve Kalite Güvencesi Standartları Seçim ve Kullanım Kılavuzu
ISO 9001 – Kalite Sistemleri-Tasarım/geliştirme, üretim, tesis ve hizmette Kalite Güvencesi modeli
ISO 9002 – Kalite Sistemleri, üretim ve tesiste Kalite Güvencesi Modeli
ISO 9003 – Son muayene ve deneylerde Kalite Güvencesi Modeli
ISO 9004 – Kalite yönetimi ve kalite sistemleri elemanları kılavuz
ISO 9004-2 – Hizmetler için kılavuz
ISO 9005 – Kalite sözlüğü

9001, 9002 ve 9003 birer “standart” özelliğindedir ve kapsadıkları faaliyetler farklıdır. 9004 bir çeşit Kalite Güvencesi ders kitabı özeti mahiyetindedir 9000 ise bütün bu standartların nasıl kullanılabileceğini açıklayan bir rehber özelliğindedir.

Toplam Kalite Yönetiminin Temelleri 16 Ocak 2012

Klasik yönetim modeline kıyasla çok daha yüksek rekabet gücü sağlayabilen Toplam Kalite Yönetim felsefesi, ancak tüm unsurları ile benimsenip uygulandığı takdirde tutarlı, başarılı ve kalıcı olabilir. Bu unsurlar: yönetim ve yönetim felsefesini, örgütü, yöntemleri ve sistemleri içerir, İnsana en ön sırada değer vermeyi gerektirir, bilimselliği her faaliyette zorunlu kılar.
 

Toplam kalite yönetiminin temel unsurları;

Önlemeye Dönük Yaklaşım: Toplam Kalite Yönetimi felsefesinin temelinde “Sıfır Hata” yaklaşımı vardır. Kalite- Maliyet Paradoksu’ nun aşılmasında bu yaklaşım etkili olmuştur. Nitekim sanayide kalite evrimi, muayeneden başlamış ve günümüzde tasarımda kalite aşamasına kadar gelmiştir. Önlemeye dönük yaklaşımın genel bir ifadesi, planlamanın doğru yapılması şeklinde özetlenebilir. Her iki yönü ile düşünülmüş, kapsamlı ve titiz bir planlama çalışması ile oluşabilecek hataların çok büyük bir bölümü ortadan kaldırılır. Tüm hata kaynaklarını tahmin etmek olanaklı olmasa bile, olası sürprizlere önceden hazırlıklı olmak, tamamen hazırlıksız yakalanmaya göre büyük yararlar sağlar.
Ölçüm ve İstatistik: Rekabetin temel kriteri olan “Kalite- Maliyet- Hız” üçlüsünde üstünlük sağlamak için, işletmenin her yönü ile gelişmesi gerekmektedir. Ölçemediğimiz şeyi hem yönetmemiz hem de geliştirmemiz olanaksızdır. Bu nedenle ölçüm ve istatistik Toplam Kalite Yönetimi’ nin vazgeçilmez temel taşlarını oluşturur.

Grup Çalışması: Toplam Kalite Yönetimi’ nin belirgin özelliklerinden biri de, grup çalışmalarının yaygınlığıdır. Bu tür çalışmaları, çalışanların sık sık toplanması ve dostane ilişkiler içinde bulunmaları gibi her işletmede sıkça rastlanan davranışlarla karıştırmamak gerekir. Toplanı Kalite Yönetimi’ nde grup çalışmalarında “Beyin Fırtınası”, “Kalite Çemberleri”, “Kalite Grupları” vb. yöntemlerin mutlaka uyulan sıkı bir disiplini vardır. Çalışma Grupları’ nın temel amacı, işin yapılma yöntemini irdelemek ve geliştirmektir.

Sürekli Gelişme: Günümüzde en yüksek rekabet gücüne dayalı çağdaş işletmelerin temeli, “Sürekli Gelişme” ye dayanmakta ve bu yöntem Toplam Kalite Yönetimi için itici güç olmaktadır. Sürekli Gelişme kavramı, ilk kez Japonlar tarafından uygulamaya konulmuştur. Japonca’ da, Kai: “Değişim”, Zen: “İyi- Daha İyi” anlamına gelmektedir. İki kelimenin birleşmesinden oluşan “Kaizen” sözcüğü geliştirme, iyileştirme anlamında kullanılmaktadır. Geleneksel Yönetim felsefesine göre, işletmelerdeki gelişme, ancak bir buluş yada teknolojik sıçrama yapmak suretiyle gerçekleştirilebilir. Oysa, Kaizen felsefesine göre, işletmede çalışan herkesin katılımıyla sağlanabilecek küçük ama sık adımlı gelişmeler, ani değişiklikler yaratmadan istikrarlı bir kalite yükselmesi sağlar. Batılı işletmelerdeki teknoloji, laboratuardan çıktığı gibi standartlaştırılıp yeni buluşlar peşinde koşulurken, Japonya’da aynı temel teknoloji uygulama sırasında sürekli geliştirilmektedir. Kalıcı ve yüksek oranlı bir başarı için şu unsurların bir bütün olarak tutarlı bir biçimde uygulanması gerekmektedir;

• Kalite amaç ve politikalarının belirlenmesi,
• Müşteri tatminine önem verilmesi,
• Sürekli eğitim,
• İstatistiksel yöntemler ve süreç kontrol çalışmaları,
• Kalite çemberleri,
• İşletmenin performansını arttırmaya olanak sağlayan sistemlerin kurulması ve geliştirilmesi,
• Mevcut sistemin, belirlenen hedefler doğrultusunda çalıştırılması,
• Verimlilik çalışmaları,
• Toplam Kalite Maliyetlerinin hesaplanması ve analizi,
• Satıcılar ile işbirliği,
• Denetim çalışmaları.

Yeni Yönetim Modeli

Klasik Yönetim Modeli yaklaşımının temel amacı, belirli bir standardı oluşturmak ve belirlenen standarda göre üretimi gerçekleştirmek ve denetim altına almaktır. Oysa çağdaş bir yönetim felsefesi olan Toplam Kalite Yönetimi, hiç bir standardı kabul etmeyen sürekli gelişme ve iyileştirmeyi amaçlamaktadır. Toplam Kalite Yönetimi’nin işletmelerde gün geçtikçe daha fazla önem kazanması sonucunda, yönetim faaliyetleri yeni boyutlar kazanmış ve Klasik Yönetim Modeli’ ne göre önemli değişmeler kaydedilmiştir. Toplam Kalite Yönetimi ile Klasik Yönetim Modeli arasındaki bazı farkları karşılaştırmalı olarak şu biçimde açıklayabiliriz; Toplam Kalite Yönetimi’nin temel unsurlarının gerçekleşebilmesi, yaşayabilmesi ve işletmeyi hedeflenen düzeydeki rekabetçi bir yapıya ulaştırabilmesi, tamamen “Yönetim Modeli” ne bağlıdır. Bu nedenle, öncelikle yapılması gereken, Klasik Yönetim Modeli’ nden uzaklaşılarak, Toplam Kalite Yönetimi Modeli’ ne geçmektir. Çünkü, Toplam Kalite Yönetimi yalnızca bir kalite kavramı olmayıp, bunun çok ötesinde çağdaş ve evrensel bir yönetim yaklaşımı, bir düşünce ve yaşam tarzıdır.

Toplam Kalite Kontrol Kavramı 16 Ocak 2012

Toplam Kalite Kontrolü (TKK), Deming, Juran, Feigenbaum ve Japonya’da kalite uygulamalarına katılan diğer kalite öncüleri tarafından 1950’li yıllarda geliştirilen bir sistemdir. Feigenbaum’ a göre Toplam Kalite Kontrol bir organizasyondaki değişik grupların kalite geliştirme, kaliteyi koruma ve kalite iyileştirme çabalarını müşteri tatminini de göz önünde tutarak üretim ve hizmeti en ekonomik düzeyde gerçekleştirebilmek için birleştiren etkili bir sistem olarak tanımlamaktadır. Toplam Kalite Kontrol; pazarlama, tasarım, üretim, kontrol ve sevkiyat bölümleri de dahil olmak üzere bütün bölümlerin katılımını gerektirmektedir. Toplam Kalite Kontrolü çeşitli düzeylerdeki yöneticilere yol gösteren, daha doğru ve etkin karar vermelerine yardımcı olan bir araçtır. Bu aracın işe yarayacak biçimde tasarımlanması ve etkin uygulanabilmesi için, tüketici isteklerinin saptanması ve değerlendirilmesi, gerekli teknolojik olanakların sağlanması, işletme içinde olumlu beşeri ilişkilerin sürdürülmesi ve kalite ile ilgili kavramların tüm iş gören tarafından eksiksiz ve doğru anlaşılması gerekmektedir.

 
Toplam Kalite Kontrolünün Temel İlkeleri

Toplam kalite kontrolü kalite, tüketici, yöntem ve yönetim bakışı açısından şu şekilde değerlendirilebilir;

Önce kalite bilinci: Önce kaliteye önem veren bir işletmenin karları uzun vadede artacak, müşteri güveninin yavaş yavaş kazanılması hem şirket satışlarını artıracak, hem de işletmenin pazar payını koruyarak varlığını korumasını sağlayacaktır. Eğer işletme kısa süreli kar elde etme amacını güderse, uluslararası piyasada rekabet gücünü kaybedecek ve uzun vadede karı azalacaktır.

Tüketiciye yönelik kalite kontrolü: Toplam kalite kontrolde temel amaç müşteri isteklerini karşılamak ve bunları aşmak için tüm işletme çalışanlarının istekli ve kararlı olmalarını sağlamaktır. Müşteri isteklerine göre kalite kontrol dış müşteriye yönelik olduğu kadar çalışanları da kapsamalıdır.
İstatistiksel yöntemlerin kullanılması: Toplam kalite uygulamaları sırasında birçok istatistiksel yöntem uygulanarak işlemlerin akışı hakkında genel bir fikre sahip olunabilir. Yedi temel araç, yedi yeni araç gibi yöntemler uygulamalarda yardımcı araçlardır.
Yönetim felsefesi olarak insana saygı: Başarılı yönetimin temel ilkesi astların bütün yeteneklerini kullanmalarına izin veren bir anlayışın benimsenmesidir. Çalışanların kalite uygulamalarına gönüllü olarak katılımlarının sağlanması isteniyorsa, çalışanlara bir araç ya da makine gibi davranılması düşünülemez. Toplam Kalite Kontrol anlayışı da sürekli değişim ve iyileşme anlayışını benimsemektedir. Toplam kalitenin önce kalite, tüketiciye yönelik kalite çalışmaları, istatistiksel yöntemlerin kullanılması, insana saygı gibi son derece önemli yönetim konularıyla ilgilenmesi yönetimin, toplam kalite kontrolünü işletmenin tümünün performansını iyileştirmek üzere bir araç olarak görmesinden kaynaklanmaktadır. Toplam Kalite Kontrolünün ortak amaçları şunlardır:

• Firmanın dinamizmini ve yapısını geliştirmek,
• Bütün çalışanların çabalarını birleştirip, herkesin katılımını sağlamak
• Kalite güvenliği sistemini kurmak ve müşterilerle tüketicilerin güvenini kazanmak,
• Rakiplerine göre en yüksek kaliteye ulaşmayı arzu etme ve bu amaçla yeni ürünler geliştirme,
• Yavaş kalkınma dönemlerinde karı güvence altına alabilecek bir sistemi yerleştirme,
• Çalışanlara güvenli bir çalışma ortamı yaratmak,
• Kalite kontrol tekniklerinden yararlanmak.

Toplam Kalite Kontrol anlayışı firma çapında kalite yaklaşımı olarak geliştirilmiş, tüm firma ve kurum kültürüne yansımış başta yönetim olmak üzere tüm çalışanların paylaşılan vizyonu haline gelmiş ve bu hali ile “Toplam Kalite Yönetimi (TKY)” olarak adlandırılmıştır. Modern kalite anlayışının Toplam Kalite Kontrol’ den Toplam Kalite Yönetimine geçirdiği evrimde en önemli etkiler yönetimin tanımında meydana getirdiği etkilerdir. Yönetimin tanımından gelen süreç ve insan odaklılık ön plana çıkmış, bu unsurların üzerinde özellikle durularak, yönetim fonksiyonlarının bu yönde geliştirilmesi sağlanmıştır. Özellikle üzerinde durulması gereken değişim ise, yönetim tanımlarında yer alan amaç ifadelerinin “müşteri mutluluğu”, ”müşteri tatmini” ifadeleri ile özdeşleşmesidir.

Kalitenin Önemi 16 Ocak 2012

Hızla değişen gelişen ve globalleşme yönünde ilerleyen günümüz dünyasında gerek ülkeler, gerekse de işletmeler arası rekabetin giderek yoğunlaştığı görülmektedir. Yirminci yüzyılın ikinci yarısının en belirgin özelliği, giderek genişleyen bir globalleşme hareketi ve bunun getirdiği ezici rekabettir. Bir taraftan teknolojik olanakların olağanüstü gelişmesi, diğer taraftan uluslararası ilişkilerin genişlemesi mal, hizmet ve paranın hareketini arttırmıştır. Bu hareketlilik tüm işletmeleri rekabetin içine sokmuştur. İşletmeler, daha önce egemenlik kurdukları pazarlarda kendilerini yeni ve güçlü rakiplerle mücadele içinde bulmuştur. Egemen oldukları pazarlarda pay kaybeden işletmelerin bir kısmı küçülmüş ya da yok olmuş, diğerleri ise rakiplerinin pazarlarından pay alma çabası içine girmiş ve böylece iç pazarlarda artan rekabete ek olarak, dış pazarlarda da rekabet sertleşmiştir. Rekabet gücü, mutlak ölçütlerle ifade edilemez. Ancak, karşılaştırmalı olarak bir anlam taşır. Özetle rakiplere göre kalite, maliyet ve hız üstünlüğü, rekabet gücü üstünlüğünü sağlar. Kalite, doğru şekilde geliştirildiğinde hataları önler, düzeltici faaliyetlere gerek bırakmaz, net üretimi arttırır, gecikmeleri ortadan kaldırır ve aşırı stokları önler. Özetle kalite maliyetleri düşürdüğü gibi, hız avantajı da sağlar. Kaliteyi doğru bir biçimde sağlamanın temel yöntemi ise, “Toplam Kalite Yönetimi” ni uygulamaktan geçer.

Kalitenin Tanımı 16 Ocak 2012

a) Klasik anlayışa göre kalite: Kalite en iyi veya amaca uygunluk derecesi olarak tanımlanabilmekte ve bu kavram malı kullanacak olan kişinin ihtiyaç ve ödeme olanakları ile de ilişkilenmekte başka deyişle kalite; İnsan yetenekleri ile müşteri beklentilerinin buluşma noktası olarak tanımlanabilmektedir. Tüm bu kavramlar ürün kalitesine odaklı olup, günümüzde bir yönetim felsefesi olarak hızla gelişen toplam kalite yönetimine göre oldukça dar kapsamlıdırlar.

b) Toplam kalite yönetimi anlayışına göre kalite: Toplam kalite yönetiminde kalite süreci, birbirine paralel, birbirine sarılmış iki soruya yönelir.
– Doğru şeyleri mi yapıyoruz?
– Şeyleri doğru mu yapıyoruz?
Kaliteden söz etmek her kuruluşa, insanlara çekici gelmektedir. Hiç kimse kaliteye karşı değildir. Kalite günlük faaliyetlerin ayrılmaz parçası ve tüm yöneticilerin, tüm çalışanların sorumlulukları içindedir. Toplam kalite yönetimi insan odaklıdır ve kalitenin temeli insana dönüklüktür. Buna göre kalite:

• Verimliliktir,
• Maliyeti azaltmaktır,
• Tedbir almaktır, stratejik düşünmektir.
• Esnekliktir,
• Bir programa uymaktır.
• İnsana yatırımdır,
• Müşteri memnuniyetini sağlamaktır,
• Rekabet gücünü yükseltmektir,
• Kullanıma uygunluktur.

Toplam Kalite Nedir? 16 Ocak 2012

Toplam Kalite Yönetimi, günümüzde en genel haliyle, kuruluştaki tüm faaliyetlerin sürekli olarak iyileştirilmesi ve organizasyondaki tüm çalışanların kesin aktif katılımıyla çalışanlar, müşteriler ve toplum memnun edilerek karlılığa ulaşılması olarak ifade edilmektedir.

Toplam Kalite Anlayışı’ nda, klasik yaklaşımdan farklı olarak çalışanlar ve yöneticilerden beklenen rolde önemli bir değişim yaşanmaktadır. Yeni anlayışta, sorumluluklarını eksiksiz olarak yerine getiren ancak bunun yanında yaptığı işin daha verimli yapılması, iş süreçlerinin geliştirilmesi konusunda sürekli düşünen ve belirlenmiş çeşitli sistematik katılım yöntemleri ile bu düşüncelerini ve becerilerini sisteme katan yeni bir çalışan davranışı sergilenmesi gerekirken, yöneticilerin de çalışanları teşvik edici, katılımı sağlayıcı, insiyatif kullanmayı sorumluluk almayı ve yenilikler yaratmayı teşvik eden bir insan kaynakları planlama sistemi kurması önemli bir ihtiyaç haline gelmiştir .

Toplam Kalite bir yönetim felsefesi, rakamlarla oynamak, bilanço ve verileri amaç olarak görüp bunlarla uğraşmak, harcama, kar gibi çıktılara odaklanmak yerine, mal ve hizmet üreten proses sistemlere, yönetim ve müşteri’ ye bir bütün olarak odaklanır. Rakamsal sonuçlarla ve çıktılarla oynamak yerine, rakamları daha etkin kullanıp sonuçların nedeni olan sistemi iyileştirmeye çalışır. Rakamları, gerçekleri gizlemek ya da gerçek olmayan durumları yaratmak için değil, süreci ve sistemi iyileştirmek için gerekli verileri toplamak amacıyla değerlendirir.